PLAGA HASHIMOTO - KOLEJNA EPIDEMIA?

Choroba Hashimoto, czyli zapalenie tarczycy, to najczęstsza z przyczyn wola – powiększenia gruczołu tarczowego. Nie znamy przyczyn tej choroby. Zaliczana jest ona do grupy schorzeń o podłożu autoimmunologicznym. Polega to na tym, że rozregulowany organizm zaczyna „atakować sam siebie”, swoje tkanki czy narządy. Jest to zjawisko tzw. „autoagresji”. W zależności od tego jakie części organizmu są zaatakowane, z takim zespołem objawów mamy do czynienia. Niedoczynność tarczycy spowodowana jest jak sama nazwa wskazuje deficytem hormonów produkowanych przez narząd. To zaburzenie może być wywołane przez wiele czynników. Jednym z nich może być właśnie Hashimoto – przewlekle limfocytarne zapalenie tarczycy. Pierwsze przypadki zostały opisane w 1912 roku przez samego Hakaru Hashimoto. To od jego nazwiska pojawiła się nazwa tej jednostki chorobowej. Jest to najczęstsze schorzenie wśród osób cierpiących na zaburzenia pracy tarczycy. Często tej chorobie towarzyszą inne jednostki.

HASHIMOTO - SKĄD TO SIĘ BIERZE?

Niedoczynność tarczycy może być spowodowana leczeniem farmakologicznym (interferon, amiodaron), np. po napromieniowaniach szyi, głowy, bądź w skutek operacji neurochirurgicznej. Może też mieć charakter wrodzony. Inna przyczyna leży w złej pracy przysadki, która wydziela zbyt mało hormonu TSH (pobudza pracę tarczycy). Przebieg choroby zależy więc w dużej mierze od stopnia niedoboru tego właśnie hormonu oraz od okresu życia w jakim ten niedobór nastąpił. W młodym organizmie bowiem niedobór w konsekwencji może mieć skutek w zachwianiu typowych, dziecięcych proporcji (zahamowanie wzrostu) oraz opóźnieniu dojrzewania płciowego. U takich dzieci często zauważalne jest opóźnienie w rozwoju intelektualnym.

KIEDY MOŻEMY PODEJRZEWAĆ HASHIMOTO?

Hormony tarczycy kontrolują m.in. energię cieplną, procesy intelektualne, nastrój, pracę serca czy mięśni szkieletowych oraz jajników i jelit. Dlatego też chorzy mogą odczuwać stale chłód, osłabienie, zmęczenie, bóle mięśni, spowolnienie fizyczne oraz psychiczne. Mogą pojawić się zaburzenia afektywne - dwubiegunowe czy depresja, nerwowość, bezsenność oraz tachykardia. Pojawiają się obrzęki z naciskiem na okolice twarzy, oczu, skóra staje się sucha oraz zaczynają wypadać włosy. Niedoczynność tarczycy jest nieodzownie związana z samoistnym przybieraniem na wadze. Występują zaparcia, potliwość czy zatrzymywanie wody w organizmie. Miesiączki stają się bolesne i obite. Podczas choroby może również wystąpić podwyższenie frakcji LDL we krwi. Wszystkie te objawy, wymienione u lekarza pierwszego kontaktu stają się powodem do przeprowadzenia pełnej diagnostyki w celu wykrycia lub wykluczenia niedoczynności tarczycy.

DIETA PRZY HASHIMOTO

Jeśli lekarz już potwierdzi chorobę pojawia się kwestia leczenia, która polega przede wszystkim na włączeniu preparatów tyroksyny. Kolejnym elementem jest dietoterapia. Właściwe odżywianie oraz tryb życia jest nieodzownym elementem przywracania homeostazy w organizmie. Podczas diety w leczeniu Hashimoto często stosuje się diety eliminacyjne: bezglutenową, bezlaktozową, bez cukru oraz kazeiny. Obserwacje dowodzą, że po wyłączeniu produktów zawierających wyżej wymienione substancje – stan pacjenta się poprawia. Aby upewnić się w przypuszczeniach nietolerancji, warto zastosować próbę prowokacyjną. Usunąć dany składnik z diety na ok. dwa tygodnie, pamiętając, że może on być często składnikiem częściowym innych produktów (czytamy etykietki), a następnie wprowadzić go i obserwować reakcję organizmu. Jest to najprostsza metoda, by znaleźć przyczynę złego samopoczucia. Badania dowodzą również, że za większość chorób autoimmunologicznych odpowiedzialne są wolne rodniki. Ważnym jest więc, by dieta była obfita w przeciwutleniacze (najważniejsze z nich to witaminy C, A, E), wyciągi ze skórki winogron i kolorowych jarzyn, selen, kwas alfa-liponowy, N-acetylo-cysteina, Nikotynamid, bioflawonoidy i kwasy tłuszczowe omega-3 (olej z łososia). Bogactwo tych składników w diecie może znacznie zahamować rozwój choroby. Każda diagnoza jest dla człowieka bolesna. O Hashimoto jednak wiemy już bardzo dużo, a to pozwala stosować coraz to lepsze metody w jego leczeniu. Odpowiednia dieta, styl życia pomogą nam poprawić jakość funkcjonowania, dlatego nie warto się załamywać, a jedynie stosować do zaleceń lekarzy oraz dietetyków.

Aby uzyskać lepsze efekty - umów się na konsultację dietetyczną