Dietetyk Monika Dudek
Dużo mówi się o probiotykach w diecie, o ich ogromnym znaczeniu dla zdrowia i ogólnego wellbeing. Czy prebiotyki to tylko literówka w nazwie dla probiotycznych szczepów bakterii? By dowiedzieć się więcej, czytaj dalej!
Pierwszy raz o prebiotykach świat usłyszał w roku 1995. Gibson i Roberfroid definiowali je jako „nietrawione składniki żywności, które korzystnie działają na gospodarza przez selektywną stymulacje wzrostu i/lub aktywności jednego rodzaju lub ograniczonej liczby bakterii bytujących w okrężnicy”. Jednakże w roku 2004, doszło do aktualizacji tego terminu, który miał oznaczać: „prebiotyk jako selektywnie fermentowany składnik umożliwiający swoiste zmiany w składzie i/lub aktywności mikroorganizmów przewodu pokarmowego o działaniu korzystnym na stan zdrowia i samopoczucie gospodarza”. Obecnie obowiązującą definicją, określoną przez FAO i WHO (w roku 2007) jest: „prebiotyki jako niezdolne do życia składniki pokarmowe, które wywierają korzystny wpływ na zdrowie gospodarza w związku z modulacją zespołu mikroorganizmów jelitowych”. By jakąś substancję można nazywać prebiotykiem, musi ona spełniać określone wymagania, powinna m.in.:
w sposób wybiórczy stymulować wzrost i aktywność wybranych szczepów bakterii zasiedlających przewód pokarmowy, mających korzystny wpływ na zdrowie,
wpływać na pH treści jelitowej, obniżać je,
wykazywać pozytywne dla człowieka działanie miejscowe w przewodzie pokarmowym,
mieć odporność na rozkład poprzez hydrolizę i działanie enzymów przewodu pokarmowego,
nie ulegać wchłanianiu w górnym odcinku przewodu pokarmowego,
wykazywać stabilność być w procesie przetwórstwa spożywczego.
Dodatkowo należy dodać, że prebiotyki, tak samo jak inne składniki żywności, powinny spełniać określone wymagania bezpieczeństwa, jakie zostały ustalone w określonym państwie. W wyżej wymienionych wymogach, mowa np. o zachowaniu czystości produktu (nie może zawierać zanieczyszczeń).
Czasem sama wiedza nie wystarczy.
Osiągnij swój cel z profesjonalnym wsparciem i spersonalizowaną dietą. Pomoże Ci w tym jeden ze 168 zweryfikowanych dietetyków na Kcalmar.com
Synbiotyk to połączenie probiotyku (żywych mikroorganizmów probiotycznych) oraz prebiotyku (nie zawierającego mikroorganizmów, tylko substancje stymulujące).
Substancje wykazujące działanie prebiotyczne, po przedostaniu się do przewodu pokarmowego człowieka, przy udziale mikrobioty, ulegają fermentacji, czemu towarzyszy powstanie krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (m.in. masłowy, octowy) i niskocząsteczkowych produktów przemiany materii. Prebiotyki stymulują wzrost i aktywność określonych, dobrych dla naszego zdrowia, szczepów bakterii probiotycznych, jakie zasiedlają nasz przewód pokarmowy.
Jak pokazują wyniki, prowadzonych w ostatnim czasie badań, prebiotyki mogą wpływać na wchłanianie niektórych składników z diety, w przewodzie pokarmowym (dotyczy to np. korzystnego wpływu na absorbcję wapnia). Ich pozytywne efekty na zdrowie wiąże się także z potencjalnym korzystnym wpływem na odporność, czy pH końcowego odcinka przewodu pokarmowego. Według lekarzy, prebiotyki mogą okazać się pomocne w terapii chorób zapalnych jelit lub nadciśnienia tętniczego.
Do prebiotyków możemy zaliczyć zarówno naturalny składnik diety np. , błonnik pokarmowy lub dodatki do żywności o działaniu prozdrowotnym. W literaturze najczęściej wymienianymi prebiotykami są m.in.:
inulina,
fruktooligosacharydy (FOS),
laktuloza,
mannanoligosacharydy (MOS).
W sposób naturalny, możemy zadbać o to, by w naszej diecie znalazły się produkty bogate w prebiotyki. Oto kilka przykładów produktów, jakie warto włączyć do swojego jadłospisu na stałe:
korzeń cykorii
fasola
topinambur
owies
banan
cebula
por
szparagi
czosnek
karczoch hiszpański
agawa
Także mleko matki zawiera duże ilości prebiotyków. To kolejny powód, dla którego warto karmić w sposób naturalny, piersią. Dietetycy uważają, że odgrywają one istotną rolę np. pomagają rozwinąć odporność u dziecka.
Piśmiennictwo:
Chen Y.C., Nakthong C., Chen T.C.: Improvement of laying hen performance by dietary prebiotic chicory oligofructose and inulin. Int. J. Poultry Sci., 2005, 4, 103-108.
FAO Technical Meeting on Prebiotics.: Food Quality and Standards Service (AGNS), Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO).
Crittenden R., Playne M.J.: Prebiotics. In: Lee Y.K., Salminen S., eds. Handbook of Probiotics and Prebiotics. John Wiley & Songs, Inc., Hoboken, New Jersey, 2009, pp. 535-561.
Huebner J., Wehling R.L., Parkhurst A., Hutkins R.W.: Effect of processing conditions on the prebiotic activity of commercial prebiotics. Int. Dairy J., 2008, 18, 287-293.
Engllyst H.N., Kingman S.M., Cummings J.H.: Classification and measurement of nutritionally important starch fractions. Eur. Clin. Nutr., 1992, 46, 33-50.
Ouwehand A., Derrien M., de Vos W., Tiihonen K., Rautonen N.: Prebiotics and other microbial substrates for gut functionality. Current Biology, 2005, 212-217.
Opublikuj ten post