DIETA W BORELIOZIE - NA CO ZWRACAĆ UWAGĘ?
Od ponad dziesięciu lat obserwuje się wzrost liczby zarejestrowanych przypadków boreliozy. Co roku diagnozuje się ją u kilkuset do kilku tysięcy Polaków. Zagrożeni są nią nie tylko leśnicy, ale każdy z nas, ponieważ niemal cały kraj stanowi obszar endemiczny. Dlatego tak ważne jest, by wiedzieć jak może objawiać się borelioza, a także jak wygląda jej leczenie, które obejmuje również właściwą dietę.
BORELIOZA – CHOROBA, KTÓREJ NIE MOŻNA LEKCEWAŻYĆ
Borelioza jest wieloukładową chorobą zakaźną, która wywoływana jest przez bakterie należące do krętków przenoszonych na człowieka przez kleszcze. Do zakażenia dochodzi najczęściej w okresie od maja do października na terenie województw, które stanowią obszar endemiczny, tj. woj. zachodniopomorskiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, podkarpackiego i dolnośląskiego. Borelioza jest tym bardziej niebezpieczna, że przez dłuższy czas może rozwijać się w ukryciu, a jej diagnoza jest utrudniona ze względu na zróżnicowany obszar kliniczny. Objawem, który może być wystarczający do postawienia diagnozy jest rumień wędrujący, który występuje u 50-70% osób i pojawia się od kilku dni do miesiąca po ugryzieniu przez kleszcza. Rumień pojawia się najczęściej w miejscach takich jak pachwiny, pachy, czy linia pasa. Czasami pozostaje jednak niezauważony, ponieważ nie daje żadnych dodatkowych objawów. Nie powoduje ani uczucia pieczenia, ani swędzenia. Na wczesnym etapie rozwoju boreliozy mogą pojawić się również nieswoiste objawy, takie jak zwiększona męczliwość, bóle głowy i karku, bóle mięśni i stawów, a także powiększenie węzłów chłonnych. Po kilku dniach lub miesiącach (choć może zdarzyć się tak, że nawet po upływie dwóch lat) od ugryzienia mogą pojawić się objawy reumatologiczne, kardiologiczne oraz neurologiczne. Natomiast w zaawansowanej fazie boreliozy określanej jako zespół poboreliozowy u chorego stwierdza się zaburzenia pamięci oraz zespół objawów przybierających formę fibromegalii oraz zespołu przewlekłego zmęczenia. Po postawieniu diagnozy, w której bardzo ważną rolę odgrywa szczegółowy wywiad wdrażane jest leczenie pod postacią antybiotykoterapii. Coraz częściej podkreśla się także rolę jaką odgrywa odpowiednia dieta w leczeniu boreliozy.
ODPOWIEDNIA DIETA JAKO WAŻNY ELEMENT LECZENIA
Długotrwała antybiotykoterapia może wiązać się z wystąpieniem licznych skutków ubocznych, które mogą zostać zminimalizowane poprzez stosowanie odpowiedniej diety. W leczeniu boreliozy ważne jest wdrożenie diety przeciwgrzybicznej, przeciwzapalnej, wzmacniającej układ odpornościowy i połączenie jej ze stosowaniem odpowiednich ziół.
1. Dieta przeciwgrzybiczna
Przewlekłe stosowanie antybiotyków niesie za sobą ryzyko rozwoju grzybicy. Dlatego jednym z zadań właściwej diety we wspomaganiu leczenia boreliozy jest profilaktyka grzybicy. Podstawą diety przeciwgrzybiczej jest unikanie produktów obfitujących w cukry proste. Istotne jest również włączenie żywności będącej naturalnym źródłem probiotyków (fermentowanych produktów mlecznych, produktów kiszonych) oraz odpowiednich preparatów probiotycznych. Jadłospis można uzupełnić w zioła, które wykazują właściwości przeciwgrzybicze, tj. szałwię, skrzyp, ziele krwawnika, ziele łasznika oraz korzeń łopianu.
2. Witaminy, składniki mineralne i wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3
W diecie osób chorych na boreliozę bardzo ważna jest odpowiednia ilość witamin C, A, E, D oraz B12. Istotne jest również zwrócenie uwagi na podaż składników mineralnych, takich jak cynk, selen oraz miedź. Biorą one udział w budowie tkanki chrzęstnej, która jest pożywką dla krętków Borelia w związku z czym dochodzi do jej zniszczenia w trakcie choroby. Ważną rolę w diecie chorych na boreliozę odgrywa również magnez, który zmniejsza objawy, takie jak drżenie i bóle mięśni. W diecie stosowanej w przebiegu boreliozy nie może zabraknąć również wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3, które działają przeciwzapalnie, a także zmniejszają zmęczenie.
3. Zioła na boreliozę
W celu zwiększenia efektywności leczenia warto włączyć do jadłospisu chorego również odpowiednie zioła. We wczesnej fazie choroby zaleca się stosowanie jeżówki, która wykazuje działanie antybakteryjne, przeciwzapalne, a także wzmacnia układ odpornościowy. Duże znaczenie ma również stosowanie naparów z ziół, które mają właściwości odtruwające. Zalicza się do nich pokrzywę, krwawnik, liście brzozy oraz skrzyp polny.