Strach przed jedzeniem.

Mam 19 lat. Od dziecka miałam problemy z jedzeniem. Bałam się jeść i nie lubiłam ale nie przez strach że przytyję, poprostu na samą myśl chciało mi się wymiotować i czułam jakby mój żołądek się zaciskał. Miałam problem z za niską wagą i to był i jest mój największy kompleks. Przez lata sytuacja się lekko poprawiła. Pamiętam kiedy w wieku 10 lat jednego malutkiego cheesburgera w maku potrafiłam jesc godzine a i tak skończyło sie to wyrzuceniem go do smieci gdzieś po drodze. (Zaznaczę że w dzieciństwie miałam dużo stresu a krzyki bliskich żebym jadła albo jesli nie zjem to coś lub czegoś nie dostanę pogarszały sprawę). Wówczas po cichu dawałam kawałki jedzenia psu który czekał tylko aż rzucę mu kolejny kawałek mięsa, albo chowanie jedzenia do kieszeni bądź upychanie w policzki z uśmiechem a następnie wypluwanie do wc. Moim jedynym marzeniem wtedy było odejść od stołu. Obecnie jest w miarę okej, to znaczy mam kilka dni kiedy jem dużo, co chwila coś i wtedy jestem z siebie bardzo dumna. Czuję się jak ,,normalna osoba,, natomiast bywają dni kiedy nie wcisnę kanapki i nie jem cały dzień ze względu na uczucie że zaraz zwymiotuję albo braku głodu. Wspomnę że mimo że jestem młodą kobietą mieszkam już sama z dzieckiem. Po prostu prowadzę dorosłe i jak wiadomo również trudne i stresujące pełne obowiązków życie. Czasem mam lęk że wróci do mnie to co było kiedyś i zjedzenie banana będzie dla mnie wyzwaniem. Zaznaczam że teraz mam anemię. Co robić? Proszę o pomoc.