LĘK PRZED TYCIEM

Witam, mam 18 lat a od dobrych paru lat mam okropną relację z jedzeniem. Nie ma dnia w którym nie myślałabym o jedzeniu negatywnie, po prawie każdym posiłku zastanawiam się czy nie miał on za dużo kalorii a jeśli miał ich dużo to czego już w danym dniu nie mogę zjeść. Od ponad połowy roku chodzę regularnie na siłownię (po około 2h) i to pomogło mi delikatnie czuć się ze sobą lepiej ale ostatnio już nawet wysiłek fizyczny nie sprawia że jest mi psychicznie lżej. Jak zjem coś kalorycznego i popatrzę w lustro mam wrażenie, że np. kształt mojej twarzy znacząco się zmienił a przed lustrem spędzam dużo czasu doszukując się "zgubienia paru cm". Wagę i BMI mam prawidłowe/ niedowagę, ale mimo to cały czas dążę do tego żeby schudnąć. Ciągłe myślenie o tym co zjem czego nie mogę zjeść i ogromne wyrzuty sumienia po tym jak jakiegoś dnia przekroczę deficyt są wyczerpujące i wydaje mi się, że nigdy już się tego uczucia nie pozbędę, tak bardzo mnie to męczy i wydaje mi się, że nie mam na tym wszystkim kontroli.. co mogę zrobić?